جالب است بدانید که ما می‌توانیم مکانیزم خودرو را به عملکرد بدن یک موجود زنده تشبیه نماییم. نود PDN و DDN نیز همانند سلول‌های عصبی عمل کرده و اطلاعات را در سراسر خودرو منتقل می‌نمایند. این قطعات به عنوان بخش مهمی از سیستم‌های برق خودرو، نقش حیاتی در کنترل و هماهنگی عملکردهای مختلف وسیله نقلیه دارند. در این مقاله، به بررسی دقیق‌تر این اجزای کاربردی خواهیم پرداخت.

نکته : در دوره آموزش تعمیرات ایسیو مجموعه پارسیان صنعت خودرو تعمیرات ایسیو برد آموزش داده می شود.

نکته 2 : اگر نیاز به تعمیر این نود دارید به صفحه >>> تعمیر نود PDN DDN مراجعه نمایید.

نود PDN چیست و چه نقشی در عملکرد خودرو بر عهده دارد؟

PDN مخفف عبارت Passenger Door Node است که به فارسی به معنای “نود درب سرنشین” ترجمه می‌شود. این نود یکی از اجزای مهم فناوری مالتی پلکس در خودرو به شمار رفته که عمدتاً وظیفه کنترل و مدیریت تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی مرتبط با درب وسیله نقلیه را بر عهده دارد.

نود PDN به عنوان یک مرکز کنترل کوچک در درب خودرو عمل نموده و با سایر نودهای موجود در مجموعه مالتی پلکس خودرو ارتباط برقرار می‌کند. این ارتباط به وسیله پروتکل‌های ارتباطی خاصی مانند CAN انجام می‌شود. این قطعه اطلاعات را از کلیدهای کنترل واقع بر روی درب، مانند کلیدهای شیشه بالابر، قفل مرکزی و آینه‌های برقی دریافت کند؛ در مرحله دوم، پس از پردازش، این اطلاعات را به سایر نودها یا واحد کنترل مرکزی (ECU) ارسال می‌نماید. به عبارت دیگر، وظایف این واحد هوشمند در وسایل نقلیه، شامل موارد زیر خواهد شد:

نود DDN :  مدیریت ارتباطات در درب خودرو

DDN یا (Driver Door Node) قطعه هوشمند دیگری است که به عنوان یک مرکز کنترل کوچک در درب راننده خودرو عمل می‌نماید. این واحد نقش بسیار مهمی در ارتباط بین اجزای مختلف خودرو ایفا می‌کند. به عبارت ساده‌تر، این نود یک رابط کاربری بین کاربر و خودرو است که به شخص راننده اجازه می‌دهد تا به راحتی و با ایمنی بیشتری از تجهیزات خودرو استفاده نماید. این نود، با جمع‌آوری اطلاعات از کلیدهای کنترل و ارسال آن‌ها به سایر نودها، عملکرد یکپارچه و هماهنگ سیستم‌های مختلف خودرو را تضمین می‌کند. وظایف اصلی Node DDN عبارتند از:

1. هماهنگی عملکرد تجهیزات درب: این نود وظیفه هماهنگی عملکرد تجهیزات مختلف درب، مانند شیشه بالابر، قفل مرکزی، آینه‌های برقی و چراغ‌های داخلی را بر عهده دارد.
2. برقراری ارتباط با سایر نودها: این قطعه با سایر نودهای موجود در مجموعه مالتی پلکس خودرو، مانند نود بدنه (Body Node) یا واحد کنترل مرکزی (ECU) ارتباط برقرار کرده و اطلاعات را مبادله می‌کند.
3. کنترل دسترسی: این واحد الکترونیکی در برخی خودروها، نقش مهمی در کنترل دسترسی به وسیله نقلیه ایفا می‌کند. به عنوان مثال، این نود می‌تواند با سیستم ورود بدون کلید یا سیستم ایموبیلایزر تعامل داشته باشد.

آشنایی با فناوری مالتی پلکس

سیستم مالتی پلکس، یک فناوری پیشرفته است که در خودروهای مدرن به منظور برقراری ارتباط بین اجزای الکترونیکی مختلف به کار می‌رود. به جای استفاده از سیم‌کشی‌های پیچیده و طولانی برای هر قطعه، در این سیستم از یک شبکه مشترک برای انتقال داده‌ها بهره برده می‌شود. این شبکه، اطلاعات را به صورت کدگذاری شده بین اجزای مختلف خودرو جابه‌جا نموده و به این ترتیب، سیم‌کشی خودرو ساده‌تر و سبک‌تر خواهد شد. یکی از مزایای مهم این سیستم، افزایش قابلیت اطمینان خودرو است. چرا که اگر مشکلی در یکی از بخش‌ها پیش بیاید، کل سیستم مختل نمی‌شود. همچنین، اضافه کردن امکانات جدید به ماشین با استفاده از این فناوری ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر است. گفتنی است که این مجموعه پیشرفته، حتی در برخی از خودروهای ایرانی تولید شده در اوایل دهه 90 شمسی مانند سمند نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت.

سیستم مالتی پلکس، علاوه بر کاهش وزن خودرو و ساده‌سازی سیم‌کشی، باعث بهبود عملکرد کلی نیز می‌شود. به عنوان مثال، با استفاده از این تکنولوژی، می‌توان عملکرد موتور، سیستم ترمز، تهویه مطبوع و سایر بخش‌های خودرو را به صورت دقیق‌تر کنترل کرد. همچنین، امکان تشخیص و رفع عیب در این سیستم‌ها به صورت سریع‌تر و آسان‌تر فراهم می‌شود. در واقع، مالتی پلکس، مغز متفکر خودرو محسوب شده که تمامی اجزای آن را به هم متصل کرده و هماهنگ می‌کند.

پروتکل‌های ارتباطی: زبان مشترک اجزای خودرو

در قلب سیستم Multiplex خودرو، پروتکل‌های ارتباطی قرار دارند که به عنوان زبان مشترک بین بخش‌های متنوع عمل می‌کنند. این پروتکل‌ها، مجموعه قوانین و استانداردهایی هستند که نحوه تبادل داده بین واحدهای کنترل الکترونیکی مختلف را مشخص می‌کنند. از جمله مهم‌ترین پروتکل‌های مورد استفاده در این سیستم می‌توان به CAN، LIN و MOST اشاره نمود.

پروتکل CAN (Controller Area Network)

پروتکل CAN یکی از پرکاربردترین پروتکل‌های ارتباطی در خودرو است. این دستورالعمل به صورت گسترده در خودروهای مدرن برای برقراری ارتباط بین واحدهای الکترونیکی مختلف استفاده می‌شود. CAN یک شبکه چندگانه است که به چندین بخش اجازه می‌دهد تا به طور همزمان به یک باس مشترک متصل شده و داده‌ها را مبادله نمایند. از مزایای اصلی پروتکل CAN می‌توان به قابلیت اطمینان بالا، سرعت انتقال داده مناسب و هزینه پایین پیاده‌سازی آن اشاره کرد.

پروتکل LIN (Local Interconnect Network)

LIN یک پروتکل ارتباطی ساده‌تر و کم‌هزینه‌تر نسبت به CAN محسوب می‌شود. این پروتکل عمدتاً برای ارتباط بین واحدهای ساده و کم‌سرعت استفاده می‌شود، مانند کنترل شیشه بالابر، قفل مرکزی و چراغ‌ها. LIN یک شبکه سلسله مراتبی است که در آن یک ماستر وجود داشته و سایر واحدها به عنوان اسلیو عمل می‌کنند. سرعت انتقال داده در LIN نسبت به CAN کمتر است، اما برای بسیاری از کاربردها همین مقدار نیز کافی کافی می‌باشد.

پروتکل MOST (Media Oriented Systems Transport)

MOST یک پروتکل ارتباطی پرسرعت به شمار رفته که عمدتاً برای انتقال داده‌های صوتی و تصویری با کیفیت بالا در سیستم‌های صوتی خودرو کاربرد دارد. MOST از یک ساختار فیبر نوری برای انتقال داده بهره برده که باعث می‌شود این پروتکل در برابر نویز الکترومغناطیسی بسیار مقاوم باشد. MOST به عنوان یک شبکه همتا به همتا طراحی شده و به چندین واحد اجازه می‌دهد تا به طور همزمان به شبکه متصل شوند.

سخن پایانی

سیستم مالتی پلکس، با ایجاد یک شبکه ارتباطی بی‌نقص بین اجزای مختلف خودرو، عملکردی هماهنگ و یکپارچه را به وجود می‌آورد. نود PDN و DDN، به عنوان پل ارتباطی بین این اجزا، نقش بسیار مهمی در این یکپارچگی ایفا می‌کنند. با پیشرفت این فناوری‌ها، می‌توان انتظار داشت که خودروها به دستگاه‌هایی هوشمند و متصل تبدیل شوند که زندگی روزمره ما را ساده‌تر و لذت‌بخش‌تر کنند.