در این نوشته به بررسی کامل سیستم ایربگ خودرو نظیر تاریخچه، نحوه کار، اجزاء سیستم ایربگ، مزایا و معایب، باورهای غلط در مورد سیستم کیسه هواو …  می پردازیم.

خدمات آموزشی و تعمیرگاهی پارسیان صنعت خودرو

یکی از مباحثی که در دوره آموزش تعمیرات ایسیو خودرو پارسیان صنعت به کارآموزان آموزش داده می شود، مبحث ریست یونیت ایربگ است است. همچنین اگر مشکلات ایربگ نظیر روشن شدن چراغ ایربگ، باز شدن ایربگ و … داشتید، ما در پارسیان صنعت خودرو خدمات تعمیرات ایربگ را نیز انجام می دهیم.

دوره آموزش تعمیرات ایسیوخدمات تعمیرات ایربگ و یونیت ایربگ

ایربگ چیست ؟

ایربگ (SRS)  چیست و چگونه کار می کند؟

سیستم کیسه هوا یا ایربگ یکی از جدیدترین سیستمهایی است که در بیشتر خودروهایی که استاندارد های جهانی را رعایت می نمایند به کار میرود.کیسه هوا نقش بسیاری در جلوگیری از ایجاد خسارات سهمگین در تصادفات بازی می کند.

در حال حاضر کمربند ایمنی، کمربند سفت کن و کیسه هوا موثرترین سیستمهای محافظت در هنگام تصادف شدید به شمار می روند. وقتی سرعت اتومبیل از ۴۰ کیلومتر در ساعت بیشتر باشد،کمربند به تنهایی کافی نیست .

تحقیقات پس از حوادث رانندگی نشان داده است که در ۶۸ درصد موارد، کیسه هوا سطح ایمنی بالایی را تامین میکند. بر اساس بررسی های به عمل آمده پیش بینی میشود که اگر خودروها در سرتاسر جهان به کیسه هوا مجهز شوند تعداد مقتولان حوداث رانندگی در هر سال بیش از ۵۰۰۰۰ نفر کاهش مییابد.

مقاله زیر در مورد سیستم کیسه هوا Air Bag در اتومبیلها میباشد که به طور جامع درباره آن توضیحاتی داده شده است.

روشی که امروزه برای ساخت کیسه هوا متداول تر است، مجتمع کردن اجزای لازم به صورت یک واحد است. بدین ترتیب مقدار سیمکشی و اتصالات، کاهش و اعتماد پذیری سیستم افزایش می یابد.

نوعی سیستم پایش را نیز باید در کیسه هوا تعبیه کرد زیرا این کیسه را نمیتوان امتحان کرد و در اصل فقط یک بار کار می کند.

 

تاریخچه اختراع ایربگ

اختراع ایربگ، یا همان کیسهٔ هوا برای اولین بار در سال ۱۹۵۱ ثبت گردید و دو سال بعد، توسط مهندسین Walter Linderer از آلمان و John Hetrick از آمریکا منتشر شد. اولین ایربگ نیز در سال ۱۹۷۰ به جهت بالا بردن سطح ایمنی سرنشینان بر روی خودروها نصب گردید. امروزه سطح ایربگ به حدی بالا رفته است که یک خودروی ایمن از نظر ایربگ باید برای سرنشینان جلو، زانوی راننده، جانبی، سقف و حتی کیسه هوای خارجی برای حفاظت از عابران نیز تدارک دیده شده باشد.

 

طرز کار کیسه هوا به صورت خلاصه

وقتی خودرویی با سرعت حدود ۳۵ کیلومتر در ساعت با سر تصادف کند رویدادهای زیر به ترتیب رخ میدهند:

• پیش از برخورد راننده در وضعیت عادی نشسته است
• در حدود ۱۵ میلی ثانیه پس از برخورد خودرو به شدت شتاب منفی پیدا میکند و کیسه هوا در آستانه ی راه اندازی قرار می گیرد
• مشتعل ساز، سوخت موجود در باد کننده را مشتعل میکند
• پس از حدود ۳۰ میلی ثانیه کیسه هوا باز می شود و در این لحظه با مچاله شدن بخشهای از جلو خودرو راننده به جلو پرتاب شده و کمربند ایمنی بسته به نوع آن قفل یا سفت شده است.
• در حدود ۴۰ میلی ثانیه پس از برخورد کیسه هوا کاملا باد شده است و اندازه حرکت راننده را جذب می کند
• در حدود ۱۲۰ میلی ثانیه پس از برخورد، راننده به عقب بر میگردد و با کیسه هوا از سوراخهای جانبی آن خال می شود تا راننده دید پیدا کند.

کیسه هوای سرنشین نیز به همین ترتیب کار میکند کیسه هوا را به صورت های مختلف نصب می کنند. متداولت ر از همه نصب همه اجزا در وسط فلکه فرمان است به هر حال اساس کار تفاوتی نمی کند.

طرز کار ایربگ با جزئیات کامل ( بررسی روی فورد اکو اسپرت )

ما از یک فورد EcoSport، اجزاء و مکانیزم ایربگ را برایتان توضیح می‌دهیم.

فورد EcoSport شش ایربگ دارد، دو سنسور در کنار درب‌ها، در پایین ستون B نصب شده است، کمربند ایمنی هوشمند و سیستم تشخیص سوئیچ، سنسور شدت ضربه، سیستم جمع‌بندی ابزار و ادوات (شامل نمایش اطلاعات ایربگ بر روی سیستم)، و ماژول کنترل پیشگیری از برخورد (RCM).

RCM شامل الگوریتم‌های از پیش تعریف شده است که شدت حادثه را پیش‌بینی می‌کند و پس از آن تصمیم می‌گیرد که ایربگ چگونه و با چه شدتی باز شود. این سیستم به سوئیچ‌ها و شتاب سنج‌های نصب شده در بدنهٔ خودرو متصل است که از طریق کنترل شبکه (CAN) و گذرگاه‌های کنترلی با استفاده از سیگنال‌های مخصوصی به‌عنوان ورودی به الگوریتم‌ها در کامپیوتر مرکزی دستور می‌دهد و پس از آن عمل باز شدن را در کسری از ثانیه انجام می‌دهد.

هنگامی که یک تصادف شناسایی شود، سیگنال تشخیص ضربه، توسط RCM به سایر واحدهای کنترلی فرستاده می‌شود که روشن شدن چراغ‌های خطر، باز کردن درب‌های خودرو، غیرفعال کردن سیستم سوخت‌رسانی و یا قطع جریان باتری و حتی ارسال تماس اضطراری در صورت اتصال به اینترنت نیز در پی آن حادثه انجام خواهد شد.

ایربگ، یک کیسهٔ پلیمری نازک است که به صورت تاخورده و فشرده شده در محفظهٔ مخصوصی نگه‌داری می‌شود؛ در لایه های این کیسه از پودر نشاستهٔ ذرت و نوعی گچ فرانسوی به نام پودر تالک سفید رنگ به منظور روان کنندهٔ و جلوگیری از چسبندگی لایه های کیسه هوا استفاده می‌شود. در نمونه‌های اولیهٔ ایربگ از هوای فشرده استفاده می‌شد که پس از مدت اندکی، مشخص شد که فرآیند انبساط و باز شدن کیسه، بیش از حد طولانی است و در اکثر حوادث کاربردی ندارد.

 

در طرح‌های بعدی، توسط یک واکنش شیمیایی موفق شدند فشار و سرعت باز شدن را بسیار بهبود ببخشند. واکنش سدیم آزید (NaN3)، نیترات پتاسیم (KNO3) و دی‌اکسید سیلیکون (SiO2) که برای تولید گاز نیتروژن، در سوخت جامد توسط یک چاشنی عمل می‌کند و در صدم ثانیه آن‌ها را به صورت کامل باز و منبسط می‌کند؛ دستیابی به این واکنش شیمیایی، انقلابی در ایمنی ایربگ ها به پا کرد، به‌طوری که کل زمان این فرآیند، از آغاز تصادف تا باز شدن کامل ایربگ ها را تنها در ۰٫۰۴ ثانیه ممکن کرد. این واکنش به‌قدری سرعت فرآیند انبساط را افزایش داده است که چشم انسان به‌طور طبیعی قادر به دیدن صحنهٔ باز شدن نخواهد بود، چراکه سرعت پلک زدن انسان بین ۰٫۱ تا ۰٫۳ ثانیه است. از طرفی دیگر، هرچه سرعت برخورد به سرعت فرآیند انبساط ایربگ ها نزدیک‌تر باشد احتمال خطر بسیار بالا می‌رود پس مسلماً هرچه سرعت خودرو بیشتر باشد خطر آسیب‌دیدگی فرد بیشتر است، چرا که در سرعت‌های بالا عمل باز شدن ایربگ ها، دیرتر از زمانی است که فرد با داشبورد برخورد می‌کند.

ایربگ دارای منفذهای کوچکی است که پس از باز شدن، سریعاً از حالت انبساط درآمده و به سرنشینان اجازهٔ خروج زود هنگام از خودرو را می‌دهند. لذا در حال حاضر مهندسین در تلاش هستند، ترکیبات جایگزینی برای واکنش شیمیایی فعلی ارائه دهند که همان عملکرد ولی با خطر مواد سمی کمتر را داشته باشد.

 پس طرز کار ایربگ را به طور مختصر:

در جلوی خودرو دو سنسور بکار رفته که در دو طرف خودرو و قسمت محفظه چرخ‌ها قرار گرفته‌اند و به‌وسیله سیم به واحد کنترل مرکزی ارتباط دارند. در هنگام اصابت ضربهٔ شدید، یک سنسور الکترومکانیکی به کار می‌افتد و به دستگاه کنترل مرکزی هشدار می‌دهد. دستگاه کنترل مرکزی، جریان مدار پر شده خازنی را برای سوزاندن سوخت جامدی که در محفظه ایربگ قرار دارد به کار می‌اندازد. بخار حاصل از گاز تولید شده به سرعت کیسه را پر می‌کند. همزمان با آن کمربند ایمنی سفت شونده، که اغلب دارای ماده منفجره است، در هنگام تصادف، پیستون داخل سیلندر آن، در اثر انفجار کشیده شده و کمربند را محکم می‌کند و راننده را به صندلی می‌چسباند. این سنسور دارای محفظه‌ای است که در داخل آن، یک ساچمه قرار دارد، این ساچمه، در حالت عادی به وسیله مگنت جذب شده، از حرکت باز می‌ماند. در هنگام ضربه، برق مگنت قطع شده، ساچمه به طرف ترمینال‌ها حرکت می‌کند و به مدار دستگاه محترق کننده سوخت وصل می‌شود.

پیشرفت و توسعه در بازار جهانی

تکنولوژی ایربگ، به منظور توسعه در وسایل نقلیه، باید تحت نظارت و تنظیم مقررات سازمان‌های ایمنی باشد، به‌عنوان مثال ایمنی خودرو باید طبق کمیسیون اقتصادی اروپا (ECE) و قوانین و مقررات سازمان ملی تصادفات آن یعنی EuroNCAP تست شده، تائید شود و پس از رتبه‌بندی ایمنی در صنعت خودروسازی فروخته شوند. با توجه به تبلیغات گستردهٔ EuroNCAP، تولیدکنندگان مجبور شده‌اند برای افزایش رتبهٔ ایمنی وسایل نقلیه خود، امتیاز خود را به رتبه‌های بالاتر در تست‌های تصادف به دست بیاورند.

 

به‌عنوان مثال، تست‌های انجام شده در ماه اوت ۲۰۱۲ در سازمان NCAP به شرح زیر است:

تأثیر جلو ماشین به ماشین: تصادف در ۶۴ کیلومتر/ساعت در ۴۰ درصد هم‌پوشانی.

تأثیر جانبی ماشین به ماشین: جانبی با سرعت تأثیر در ۵۰ کیلومتر/ساعت.

تأثیر ضربه توسط تیرک: تیرک جامد به‌وسیله نقلیه در ستون B و در ۲۹ کیلومتر/ساعت.

حفاظت از عابر پیاده: این بخش عملکرد کلاه سر گذاشتن را در هنگام برخورد با یک عابر پیاده ارزیابی می‌کند.

حفاظت از کودک: سیستم پیشگیری، از جمله Isofix، بررسی می‌شود.

تست برخورد از عقب: در هنگام برخورد از عقب خودرو، تا چه سطحی از صندلی سرنشینان محافظت می‌شود.

ایمنی کمکی: تست NCAP نقاط اضافی برای یادآوری کمربند ایمنی، هشدار سرعت، و غیره را ارائه می‌دهد.

 

باید توجه داشته باشید که رتبه‌بندی و نظریه‌پردازی در مورد تصادف خودروها به‌طور دقیق کاری بسیار دشوار است چراکه نوع تصادفات بسیار مختلف است و غیرممکن است که برای تمامی تصادفات بتوان میزان صدمه را رتبه‌بندی کرد؛ پس درجه‌بندی از الگوریتم‌های تصادف و پیدا کردن تعادل بین تشخیص درست و نادرست در تصادفات شدید برای مهندسان کار سختی است، ولی این سازمان با استفاده از این تست‌ها آستانهٔ تحمل و محافظت از سرنشینان را توسط ایربگ ها بررسی می‌کنند و در تصادف‌های مشابه، با سرعت‌هایی بالاتر و پایین‌تر میزان این محافظت را درجه‌بندی می‌کنند.

---

اجزا و مدار کیسه هوا

اجزای اصلی سیستم کیسه هوا عبارت اند از:

• کیسه هوای راننده و سرنشین
• چراغ هشدار دهنده
• کلیدهای صندلی سرنشین
• باد کننده اتشی
• مشتعل ساز
• حسگرهای ضربه
• واحد کنترل الکتریکی

کیسه هوا از پارچه نایلونی ساخته شده است و از داخل آستر دارد. پیش از ان که کیسه هوا باد شود تا شده است و زیر درپوش مناسبی قرار دارد. این پوشش با خطوط گسست خاصی طراحی شده است. در اطراف کیسه هوا سوراخهایی تعبیه شده است که پس از عمل کردن کیسه به سرعت باد آن را خالی می کنند. حجم کیسه هوای راننده در حدود ۶۰ لیتر و حجم کیسه هوای سرنشین در حدود ۱۶۰ لیتر است.

انواع کیسه هوای رایج در خودروها

۱- کیسه هوای راننده: این ایربگ در داخل غربیلک فرمان قرار دارد و وظیفه حفاظت از راننده در تصادف های از روبه رو و کلا هر سانحه ای که باعث شود راننده به سمت جلو پرتاب شود را دارد.

۲- کیسه هوای شاگرد: این کیسه هوا روی داشبورد خودرو و مقابل شاگرد قرار دارد و عملکردی مشابه به ایربگ راننده را دارد. تفاوت عمده کیسه هوای شاگرد با راننده این است که در برخی از خودروها می توان آن را به وسیله سوییچ یا دکمه ای از کار انداخت و در برخی با سنسور وزن داخل صندلی شاگرد و سرنشینان، فعال و غیرفعال می شود. در تمام خودروها نصب صندلی کودک در ردیف جلو با ایربگ فعال به هیچ وجه توصیه نمی شود.

۳- کیسه هوا جانبی: این گونه از ایربگ ها مسئولیت حفظ سرنشینان را در تصادف های از بغل دارد و برای حفظ سلامت دست و کتف و پهلوی سرنشینان استفاده می شوند. اکثر این ایربگ ها در قسمت بیرونی صندلی ها قرار دارند، ولی در بعضی خودروها در داخل درب خودروها هم گذاشته می-شوند. در اکثر خودروهای موجود در بازار جهانی، تنها سرنشینان جلو به کیسه هوای جانبی مجهز هستند و برخی خودروهای لوکس و مجلل و اتاق بزرگ به کیسه هوای جانبی سرنشینان عقب هم تجهیز شدند. روش تشخیص چشمی این کیسه های هوا، پولک و اتیکتی است که به گوشه صندلی سمت درب ها دوخته شده است. از جمله خودروهایی که ایربگ سرنشین عقب دارند، می توان به لکسوس GS250 ، هیوندای آزرا و جنسیس سدان در بازار ایران اشاره کرد.

۴- کیسه هوای پرده ای: این نوع کیسه هوا، همان ایربگی است که باعث اخلال در امر شمارش ایربگ ها می شود و بازاریان و دلالان خودرو ۶ایربگ را ۱۰ ایربگ می شمارند!!!… این کیسه هوا مسئولیت حفظ ایمنی مسافرین از تصادف های بغل یا تصادف هایی که باعث می شود به ستون های خودرو فشار آید، را دارد. این کیسه هوا از گوشه های سقف بر روی ستون ها و شیشه های خودرو باز می شود از پاشیده شدن شیشه های شکسته به داخل خودرو تا حد زیادی جلوگیری می کند و نمی گذارد از برخورد سر مسافرین به شیشه ها و ستون ها، صدمه ای به آنان وارد شود. باز شدن اکثر ایربگ های پرده ای از ستون های افقی و قائم بر ستون های A و B وC است و در اصل در هر طرف خودرو یک کیسه هوای پرده ای قرار دارد. ولی با توجه به استاندارد رایج هر شرکت و بر مبنا برخی قوانین قدیمی، برخی خودروسازان بر روی یک ستون و برخی دیگر بر روی تمام ستون ها پولک AirBag SRS را حک می کنند. در واقع فرقی نمی کند که در هر طرف خودرو روی یک ستون این واژه حک شده باشد، یا بر روی تمام ستون ها. برای مثال در خودرو جیلی امگراند ۷ روی تمام ستون ها واژه AirBag SRS حک شده و برخی افراد عامی تمام پولکی های موجود در خودرو را شمرده و تعداد ایربگ های این ماشین را ۱۰ عدد اعلام می کنند. این در حالی است که جیلی ۲ کیسه هوا در جلو، ۲ کیسه هوای جانبی جلو و ۲عدد ایربگ پرده ای دارد که به این نحو، تعداد ایربگ-های جیلی امگراند ۷ تنها ۶عدد می شود که خود شرکت جیلی هم عدد ۶ را اعلام می کند.

 ۵- کیسه هوا زانو: این ایربگ در اکثر خودروهای دنیا به عنوان یک آیتم ایمنی سفارشی و لوکس معرفی می شود و معمولا اضافه بر آن ۶ کیسه هوای رایج نصب می شود. امروزه محصولات بنز، BMW ، آئودی و لکسوس به ایربگ زانو راننده به صورت پایه مجهز هستند. خودروسازانی مثل هیوندای، کیا، تویوتا، سوبارو، میتسوبیشی و برخی دیگر، ایربگ زانو راننده را به صورت سفارشی روی خودرو قرار می دهند. در ایران لکسوس GS250 هم جز آن دسته از محصولات در حال عرضه بازار است که علاوه بر ایربگ زانو راننده، ایربگ زانو شاگرد را هم داراست.

 

برخی کیسه های هوای غیر رایج

بعضی ایربگ ها در دنیای خودرو امروز طراحی شده اند که گاهی اوقات استفاده می شوند و بعضی مواقع در حد طرح یا نمونه آزمایشی باقی می مانند. شرکت تویوتا در برخی محصولات جدید خود مثل تویوتا کرولا جدید سفارش آمریکا، از ایربگ مرکزی استفاده می کند که مانند کیسه هوای جانبی از داخل صندلی یا کنار کنسول میانی باز می شود و از بخورد سرنشینان به هم و صدمه جانبی جلوگیری می کند.

دیگر اقدام تویوتا، نصب ایربگ پرده ای بر روی شیشه عقب در تویوتا iQ بود که در نوع خود از اولین ها به حساب می آمد.

ایربگ عابر پیاده یکی از فناوری های عالی در حفظ جان عابر پیاده در تصادف های از روبه رو است. این ایربگ اکثرا در خودروهای ولوو نصب است و بر روی شیشه جلو باز می شود.

ایربگ کمربند ایمنی، نوعی دیگر از ایربگ های خاص است که از داخل کمربند ایمنی بر روی قفسه سینه راننده و سرنشین باز می شود. این کیسه هوا در لکسوس LFA و فورد اکسپلورِر و مرسدس بنز S کلاس اتاق W222 نصب است. (البته به طور سفارشی و بیشتر نمونه آزمایشی)

 

ایربگ موتور

ایربگ راکب موتورسیکلت هم جز آن دسته از طرح هایی است که هنوز عمومیت پیدا نکرده است.

این روزها برخی ایربگ ها به سنسورهایی مجهز هستند که با توجه به جسه راننده میزان باد ایربگ را تنظیم می کنند. برای حفظ جان عابر پیاده هم برخی شرکت ها مثل لکسوس، برای کاهش خسارت، بعد از اولین برخورد کاپوت تغییر زاویه می دهد تا آسیب به حداقل برسد.

با توجه به این مطالب مستند و قابل ارجاء، گفتن سراتو ۱۰ ایربگ، سانتافه ۱۲ ایربگ، آزرا ۱۴ ایربگ کاملا غلط و غیر علمی است. برای همین به چند مثال با شمارش صحیح می پردازیم.

ایربگ کیا سراتو: ایربگ راننده + ایربگ سرنشین + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ ایربگ

ایربگ هیوندای سانتافه فول: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای + ایربگ زانو راننده = ۷ ایربگ

ایربگ تویوتا کرولا سفارس آمریکا: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای + ایربگ مرکزی + ایربگ زانو راننده = ۸ ایربگ

ایربگ لکسوس GS250: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ جانبی عقب + ۲ ایربگ پرده ای + ایربگ زانو راننده + ایربگ زانو شاگرد = ۱۰ ایربگ

ایربگ هیوندای آزرا اتاق قدیم: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ جانبی عقب(سفارشی) + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ایربگ و سفارشی ۸ ایربگ

ایربگ هیوندای توسان: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ ایربگ

ایربگ جیلی امگراند۷: ایربگ راننده + ایربگ شاگرد + ۲ ایربگ جانبی جلو + ۲ ایربگ پرده ای = ۶ ایربگ

 

در چه مواردی کیسه هوا یا ایربگ فعال نمی شود ؟

مواردی وجود دارند که به رغم تصادفات خودرو از جلو کیسه هوایی فعال نمی شوند این موارد عبارتند از:

• تغییر شکل شدیدی که در یک نقطه متمرکز باشد همانند برخورد با دکل های تلفن.
• تغییر شکل هایی که به تدریج صورت می گیردمانند برخورد از پشت به کامیون در حال حرکت
• در تصادف هایی که مانع مورد برخورد تغییر شکل زیادی بدهد مانند برخورد به پهلوی ماشین دیگر
• در تصادف هایی که ضربه و تغییر شکل در نواحی متعدد و پس از برخورد های مکرر صورت پذیرد.
• اگر خودرو دو یا چند  بار بصورت پیاپی تصادف کند و در یکی از آنها کیسه هوایی فعال شود در تصادف بعدی کیسه هوایی عملکردی نخواهد  داشت.زیرا  کیسه هوایی  طوری طراحی شده اند که پس از عمل کردن و منبسط شدن خالی شده و منقبض می گردد.

باورهای درست و غلط در مورد ایربگ

ایربگ از جمله بخش‌هایی است که هر چند نقش مهمی در ایمنی خودرو دارد اما کمتر اطلاعاتی در مورد آن نزد خریداران خودرو وجود دارد چرا که در طول عمر یک خودرو ممکن است هیچ‌گاه ایربگ باز نشود و به همین دلیل باورهای گاه نادرستی در مورد آن وجود دارد. در ادامه ۹ باور رایج در مورد ایربگ را که بعضی درست و بعضی غلط هستند را بررسی می‌کنیم.

 

برای به کار افتادن ایربگ خودرو باید حتماً کمربند ایمنی بسته باشد

غلط

البته این یک واقعیت مهم است که برای «تأثیر بهتر» کارکرد ایربگ باید کمربند ایمنی را ببندید اما اینکه کمربند ایمنی را بسته باشید یا نه هیچ تأثیری در باز شدن ایربگ ندارد. البته در بسیاری از خودروها سیستم پیش‌کشنده کمربند ایمنی (که در آن به محض تشخیص تصادف و قبل از آنکه بدن راننده رو به جلو حرکت کند کمربند ایمنی اندکی رو به عقب کشیده می‌شود) از اطلاعاتی استفاده می‌کند که سنسور شتاب سنج ایربگ ارسال می‌کند اما این مسأله به آن معنا نیست که بستن یا نبستن کمربند ایمنی می‌تواند در باز شدن یا باز نشدن ایربگ نقش داشته باشد. با وجود همه این‌ها، هنوز هم بستن کمربند ایمنی مهم‌ترین اصل در حفاظت از جان راننده و سرنشینان در زمان وقوع تصادف است و ایربگ تنها یک سیستم کمکی برای ارتقا ایمنی خودرو به شما می‌رود و از سوی خودروسازان به عنوان ابزاری «کمکی» در کنار کمربند ایمنی معرفی می‌شود چرا که اگر در زمان تصادف، کمربند ایمنی را نبسته باشید، شدت برخورد به ایربگ می‌تواند بسیار زیاد و فاصله زمانی لحظه تصادف تا رسیدن به ایربگ بسیار کم باشد و به همین دلیل ایربگ کارآیی مطلوب خود را نخواهد داشت و به همین دلیل است که همواره توصیه می‌شود کمربند ایمنی خود را ببندید.

 

خودروی من پنج ستاره ایمنی را دارد پس نیازی به ایربگ ندارم

تا حد زیادی غلط

اینکه در خودرویی نشسته‌اید که پنج ستاره ایمنی از مؤسسات ارزیابی ایمنی خودروها دارد تنها به معنای آن است که خودروی شما «ایمن‌تر» از سایر خودروها است اما به هیچ عنوان نمی‌توان گفت با وجود پنج ستاره ایمنی، شما نیازی به ایربگ و کمربند ایمنی ندارید. البته این مسأله درست است که بخش زیادی از ایمنی خودرو نه به تجهیزات کمکی آن مانند ایربگ و کمربند ایمنی، که به ساختار خودرو و چگونگی جذب ضربه تصادف توسط آن باز می‌گردد اما حتی در تعیین تعداد ستاره‌های ایمنی یک خودرو نیز وجود این تجهیزات نقش مهمی دارد و به همین دلیل هم گفتیم جمله بالا تا حد زیادی غلط است. در زمان انجام یک آزمون تصادف استاندارد و در ابتدای تصادف، بدنه خودرو بخش زیادی از نیرو را جذب می‌کند و با تغییر شکل، مانع از انتقال آن به کابین می‌شود اما در عین حال به دلیل شتاب منفی ایجاد شده در اثر توقف ناگهانی خودرو، بدن راننده رو به جلو پرت شده و باید توسط کمربند ایمنی و ایربگ محافظت شود و این مسأله هیچ ارتباطی نیز به نوع خودرو ندارد و در مورد همه خودروها صادق است. در آزمون‌های تصادف موسسات مختلف، در نهایت میزان آسیب به آدمک‌های تست تصادف است که بخش عمده‌ای از ستاره‌های یک خودرو را تشکیل می‌دهد و اینکه بدنه خودرو تا حد زیادی نیروی تصادف را جذب کند قطعاً امتیاز مثبتی است اما بخش اصلی ستاره‌ها با حفاظت از راننده و سرنشینان به دست می‌آید که در این بخش خودروها بیش از هر چیز به ایربگ و کمربند ایمنی وابسته هستند و به همین دلیل خودروی شما در شرایطی پنج ستاره شده که آدمک‌های تست تصادف کمربندهای ایمن خود را بسته بودند و ایربگ‌ها هم باز شده و بهتر است شما هم همین روند را ادامه دهید.

 

خودروهای امروزی در بازارهای جهانی باید به صورت اجباری ایربگ‌های جانبی پره‌ای را داشته باشند و فقط در ایران این ایربگ‌ها اجباری نیست.

غلط

شاید باورش دشوار باشد اما نه تنها این جمله غلط است، بلکه هنوز هم در بعضی از کشورهای جهان حتی نصب ایربگ‌های جلو هم اجباری نیست! شاید به نظر عجیب بیاید اما قوانین در برخی از کشورها نصب ایربگ بر روی خودرو را اجباری نکرده‌اند و این مسأله در اختیار تولیدکننده است چه برسد به ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای که برای تصادف‌های از کنار کارآیی دارند، هر چند حتی در این کشورها هم بسیاری از خودروها با حداقل دو ایربگ تولید می‌شوند. اگر خیلی متعجب شده‌اید اجازه بدهید کمی توضیح دهیم؛ در برخی از کشورها برای نصب سیستم‌های ایمنی بر روی خودرو اجباری در کار نیست اما از یک سو خودروسازان به دلیل رقابت در بازار خودرو این تجهیزات را بر روی خودرو نصب می‌کنند و از سوی دیگر با نصب این تجهیزات در تلاش‌اند امتیاز بیشتری در تست‌های تصادف به دست آورند. در این آزمون‌ها وجود ایربگ و عملکرد درست آن باعث بالا رفتن امتیاز خودروها می‌شود و به همین دلیل هم هست که خودروسازان خودروهای خود را با ایربگ به فروش می‌رسانند. در مورد ایربگ‌های جانبی هم وضعیت به همین شکل است و اجباری برای نصب آن‌ها وجود ندارد اما خودروسازان برای ارتقاء ایمنی خودروهای خود این ایربگ‌ها را نصب می‌کنند. البته فراموش نکنیم در بسیاری از کشورها، معیار ایمن بودن یک خودرو را آزمون‌های مراکز معتبر تعیین می‌کند نه تعداد ایربگ نصب شده بر روی خودرو.

 

ضربه زدن به بدنه خودرو با چکش در زمان صافکاری می‌تواند باعث باز شدن ایربگ خودرو شود.

تقریباً درست!

احتمالاً این یکی دیگر به نظرتان خیلی عجیب و غیرقابل باور می‌رسد اما این مسأله هر چند عمومیت ندارد اما واقعیت دارد. ضربه زدن به نقاط خاصی از خودرو در زمان صافکاری ممکن است باعث باز شدن ایربگ‌ها شود و این مسأله بیش از هر چیز در مورد ایربگ‌های جانبی وجود دارد چرا که سنسورهای این ایربگ‌ها در ستون میانی و بخش پایینی ستون وسط نصب می‌شوند و نسبت به بسیاری از سنسورهای دیگر حساس‌ترند و به همین دلیل ممکن است در هنگام برخورد چکش برای صافکاری خودرو این سنسورها فعال شده و ایربگ‌های جانبی باز شوند. البته گزارش‌هایی مبنی بر باز شدن ایربگ در زمان بستن بسیار شدید درب‌های خودرو هم شنیده شده هر چند تاکنون منبع موثقی این مسأله را تایید نکرده است اما قطعاً برخورد چکش می‌تواند خطرناک باشد و به همین دلیل باید با قطع کردن برق خودرو از بروز این حادثه جلوگیری کرد.

 

ایربگ خودرو حتی اگر چراغ اخطار آن روشن باشد کار می‌کند و این چراغ تنها می‌گوید سیستم را باید بررسی کرد.

غلط

همه خودروهای مجهز به ایربگ دارای سیستمی به نام ACU یا واحد کنترل ایربگ هستند. این بخش از زمانی که سوییچ خودرو را باز می‌کنید به طور پیوسته وضعیت تمامی بخش‌های مرتبط با ایربگ را بررسی می‌کند و در صورت وجود هرگونه مشکلی که منجر به باز نشدن ایربگ شود این مسأله را از طریق روشن کردن چراغ اخطار در نشان‌دهنده‌ها به اطلاع راننده می‌رساند. روشن شدن این چراغ نشان‌دهنده آن است که ایربگ خودرو عمل نمی‌کند و راننده برای رفع مشکل باید در سریع‌ترین زمان برای رفع عیب به نمایندگی مجاز مراجعه کند. البته در زمان باز کردن سوییچ خودرو این چراغ روشن می‌شود و یا به صورت چشمک زن کار می‌کند و بعد از مدت کوتاهی (معمولاً حدود ۵ ثانیه) خاموش خواهد شد. این مسأله نشان می‌دهد سیستم به درستی در حال کنترل همه بخش‌ها است اما روشن ماندن این چراغ نشانه کار نکردن ایربگ است.

 

بخارهایی که بعد از باز شدن ایربگ در خودرو ایجاد می‌شود سمی و خطرناک است.

غلط

گازی که بعد از باز شدن ایربگ در فضای خودرو پخش می‌شود ترکیبی از گاز نیتروژن و پودرهایی است که بر روی ایربگ پاشیده شده تا مانع از چسبیدن بخش‌های مختلف آن در زمان تا کردن شود و همه این‌ها هم بی‌ضرر است. البته ممکن است نفس کشیدن در محیطی که این پودرها وجود دارد برای افرادی که حساسیت شدید و یا آسم دارند آزاردهنده باشد اما قطعاً کشنده نیست و به همین دلیل توصیه می‌شود پس از باز شدن ایربگ در سریع‌ترین زمان ممکن خودرو را ترک کنید اما قطعاً از نفس کشیدن درون خودرو آسیبی نخواهید دید.

 

باز کردن سر باتری باعث می‌شود تمام کدهای خطا در ایربگ پاک شود و چراغ ایربگ را خاموش می‌کند.

غلط

این روش در مورد خودروهایی که فناوری ساخت آن‌ها به پیش از میانه‌های سال ۹۰ باز می‌گردد درست است چرا که در آن زمان سیستم‌های کنترل الکترونیکی خودروها پیشرفته نبودند اما برای خودروهایی که فناوری ساخت آن‌ها جدید است نمی‌توان از این تکنیک بهره برد و با برداشتن سر باتری و وصل مجدد آن بار دیگر اخطارهای خطای سیستم آشکار می‌شود. چراغ اخطار سیستم ایربگ تنها در صورتی خاموش می‌شود که سیستم بتواند رفع شدن خطا را تشخیص دهد و یا با اتصال اسکنر به خودرو بتواند کد خطا را شناسایی و برطرف کند و یا در نهایت باید کل سیستم کنترل را تعویض کرد.

 

یک دیاگ می‌تواند سیستم ایربگ همه خودروها را بررسی کرده و اشکالات آن را رفع کند.

غلط

تولیدکنندگان متعددی در جهان سیستم ایربگ را تامین می‌کنند و به همین دلیل اسکنرهای مختلفی هم برای عیب‌یابی آن‌ها وجود دارد ضمن آنکه با پیشرفت پیوسته سیستم ایربگ این اسکنرها هم باید به روز شوند. حتی اسکنرهایی که می‌توانند سیستم‌های چند خودروی مختلف را بررسی و عیب‌یابی کنند نیز بدون به روز رسانی کارآیی مطلوبی نخواهند داشت.

 

همه خودروها پشت سپر جلو سنسوری برای تشخیص برخورد دارند.

غلط

در حال حاضر یک سنسور شتاب سنج، وظیفه تشخیص تصادف و باز کردن ایربگ‌های جلو را بر عهده دارد. این سنسور در صورتی که شتاب منفی از حد مشخصی فراتر برود تشخیص می‌دهد خودرو نه به دلیل ترمز کردن، که به دلیل ضربه متوقف شده و به همین دلیل ایربگ را باز می‌کند. البته در نسل اول ایربگ‌ها سنسورهایی در پشت سپرها وظیفه تشخیص برخورد را بر عهده داشتند اما به مرور این سنسورها با سنسور شتاب جایگزین شدند. البته هنوز هم بعضی از خودروسازان برای اطمینان بیشتر از کارکرد سیستم، سنسور سپر را نصب می‌کنند اما این مسأله عمومیت ندارد.

 

سه روش برای ایمنی بیشتر در برابر ایربگ

با وجود فراخوان‌هایی که به خاطر کیسه‌های هوای تاکاتا اعلام شده، برخی شاید ترجیح دهند که این کیسه‌های هوا را غیرفعال کنند تا کمتر در معرض خطر احتمالی برخورد قطعات نوک‌تیز با صورت و بدن خود در هنگام تصادف باشند. البته این کار کاملاً نادرست است و شما هیچ مکانیکی را پیدا نمی‌کنید که واقعاً بخواهد این کار را برای شما انجام دهد. به‌علاوه، شانس اینکه کیسه هوای شما تبدیل به چیزی شبیه به یک نارنجک شود، بسیار اندک است. صرفاً اتکا به کمربند ایمنی چیزی است که به‌هیچ‌وجه در هنگام یک تصادف جدّی رانندگی توصیه نمی‌شود.

 

در حال حاضر، زمان زیادی تا جایگزینی قطعات کیسه‌های هوای تمام خودروها باقی مانده و برخی آن را در حدود ۵ سال تخمین‌ زده‌اند. در نتیجه، مدت زیادی را باید با یک تهدید بالقوه در پشت فرمان سپری کنید.

بهترین توصیه برای چنین شرایطی، پرهیز از رانندگی دیوانه‌وار است. بهترین راه برای در امان ماندن از یک تصادف این است که اول از همه، خود را وارد آن نکنیم. هر چقدر هم که راننده ماهری باشید، اگر رفتار پرخطری در هنگام رانندگی داشته باشید، تصادف همیشه در کمین شماست؛ فقط هنوز با آن روبرو نشده‌اید.

 

در ادامه، روش‌هایی را مرور می‌کنیم که با رعایت کردن آنها می‌توانید احتمال آسیب‌دیدگی از پرتاب قطعات کیسه هوا را کم کنید.

 

۱) هنگام رانندگی، پیام نفرستید.

اگر بخواهیم صادقانه بگوییم، بسیاری از ما مشکلی در خواندن پیام‌هایمان در پشت فرمان نداریم و وقتی در بزرگراه حرکت می‌کنیم، با خیال راحت ایمیل خود را چک می‌کنیم و یا حتی نگاهی به پُست‌های دوستانمان هم داریم. شرکت AT&T به‌تازگی در گزارشی اعلام کرده که علی‌رغم تلاش‌ها برای آگاهی‌رسانی، رانندگان در هنگام رانندگی از گوشی‌هایشان استفاده‌هایی چون پیام‌نگاری و فراتر از آن دارند. طبق این گزارش، ۳۰ درصد از افراد در هنگام رانندگی حتی در شبکه‌های اجتماعی اطلاع می‌دهند که مشغول چه کاری هستند! برخی حتی در این حالت، ارتباط تصویری نیز برقرار می‌کنند!

اگر واقعاً می‌خواهید تصادف نکنید، این عادت‌ها را ترک کنید.

 

 

 ۲) جلوگیری از رانندگی تحت‌تأثیر مواد الکلی

هوشیاری در پشت فرمان، از همه‌چیز مهمتر است. گزارشی از سازمان MADD در امریکا نشان می‌دهد که آمار مرگ ناشی از تصادف رانندگان مست از سال ۱۹۸۰ به نصف کاهش یافته است؛ ولی با این حال، هنوز هم افراد زیادی هستند که این کار را انجام می‌دهند.

بسیاری از افراد شاید از میزان تأثیرگذاری مواد الکلی آگاهی لازم را نداشته باشند، ولی باید گفت که حتی مقدار کمی از آنها می‌تواند شانس شما برای قرار گرفتن در یک تصادف افزایش دهد.

تا به امروز تنها ۶ مورد مرگ مرتبط با نقص کیسه‌های هوای تاکاتا گزارش شده، امّا این آمار در مقابل صدمات ناشی از مصرف الکل توسط رانندگان امریکایی بسیار اندک است. در سال ۲۰۱۳، تنها در ایالات متحده، رانندگی در حالت مستی ۱۰ هزار قربانی داشته است. بنابراین، بهتر است قبل از رانندگی، حتماً از هوشیاری خود مطمئن شوید.

 

۳) پرهیز از رانندگی دیوانه‌وار

منظور از «رانندگی دیوانه‌وار» در اینجا، کارهایی مانند عدم‌رعایت فاصله با خودروی جلو در بزرگراه، حرکت با سرعت بسیار بالا، عوض کردن خط به صورت ناگهانی و عدم‌رعایت احتیاط در ورود به تقاطع‌ها است. مطالعات زیادی در طول سال‌ها نشان داده‌اند که بخش بزرگی از رانندگان در هنگام تصادف، طرف مقابل را مقصر می‌دانند. با این حال، همیشه برخی رفتارهای مشخص در رانندگی هستند که باعث وقوع تصادف می‌شوند.

سرعت، با فاصله زیاد، بزرگترین عامل در میزان مهلک بودن یک تصادف است. قوانین پایه فیزیک به ما می‌گویند که وقتی یک جسم با سرعت بسیار زیاد دچار یک توقف ناگهانی شود، نیروی وارده به بدن انسان در هنگام تصادف چند برابر می‌شود.

در همین حال، رانندگی در سرعت پایین‌تر باعث می‌شود که واکنش بهترین نسبت به شرایط خاص داشته باشید و در صورت لزوم، بهتر بتوانید خودرو را متوقف کنید. همچنین وقتی فاصله مناسب را تا خودروی جلویی حفظ می‌کنید، فرصت بیشتری برای عکس‌العمل در برابر کارهای راننده جلویی خواهید داشت؛ برخی از راننده‌ها در اثر استرس و نگرانی می‌توانند حرکات غیرعادی از خود نشان دهند که تعدادشان چندان کم هم نیست.

 

دود و بوی سوختگی ناشی از عملکرد ایربگ چیست؟

بر اساس این گزارش زمانی که تصادف رخ می دهد و شدت تصادف به حدی است که موجب فعال شدن سنسورهای ایربگ می شود، ایربگ عمل کرده و کیسه هوا با استفاده نیتروژن گرم به سرعت باد می شود که این امر باعث عدم برخورد مستقیم فرد با فرمان یا شیشه خودرو می شود و سر انسان که مهمترین قسمت بدن است تا حد زیادی در برابر تصادف حفظ می شود.

نکته قابل توجه این است که زمانی که ایربگ فعال می شود بخاطر اینکه کیسه هوا براثر افنجار چاشنی باد می شود بوی سوختگی از خود ساطع می کند و همچنین گردی سفید رنگ که در کیسه هوا وجود دارد باعث ترس افراد شده و تصور می کنند که خودرو در حال سوختن است.

لازم به ذکر است که این بو بخاطر انفجار چاشنی بوده و هیچ مشکلی برای سرنشینان بوجود نمی آورد ولی بهتر است در زمان تصاف های شدید بعد از برخورد، سریعا خودرو را ترک کنیم.

 

 کیسه هوا و مسایل ایمنی مرتبط

نقش ایربگ در تصادف

در حال حاضر، خودروهای وارداتی و اکثر خودروهای داخلی با کیسه هوای راننده و سرنشین جلو تولید و در اختیار مصرف کننده قرار می گیرند. اما با توجه به جدید بودن آپشن کیسه هوا (ایربگ) چه نوع اطلاعاتی می تواند برای آگاهی عموم مردم در شناخت، استفاده و عملکرد آن مفید باشد؟ این مقاله با بیان مطالبی در خصوص تفاوت کیسه هوا و کمربند ایمنی، تشخیص سیستم ایربگ، مسائل ایمنی در مورد کیسه هوا و غیرفعال نمودن آن، برخوردهایی که ممکن است منجر به فعال شدن یا نشدن کیسه هوا شود، هشدارها و موارد احتیاطی، سعی در ارائه پاسخ مناسب به سوال فوق دارد.

 

نیاز به استفاده از تکنولوژی کیسه هوا در خودرو

طی سالیان طولانی کمربندهای ایمنی تنها وسیله مهارکننده کنش‌پذیر در خودروها بوده‌اند. زیرا کمربند ایمنی به عنوان ارزانترین و آسانترین وسیله ایمنی در خودرو مطرح می باشد که در کلیه تصادفات اعم از ضربات جلو، پهلو و حتی وارونه شدن خودرو، غلتش و غیره تاثیر بسزائی در حفظ جان سرنشینان دارد. هدف هر سیستم مهار کننده کمکی، کمک به متوقف کردن سرنشین با ایجاد کمترین آسیب ها به وی است. کیسه هوا به عنوان یک سیستم کمکی (Supplemental Restraint System) نقش مکمل کمربند ایمنی را در خودرو به عهده دارد و روز به روز استفاده از آن بیشتر می شود. کاری که یک کیسه هوا انجام می دهد کاهش سرعت سرنشین به صفر با کمترین یا بدون آسیب است. کمربند ایمنی سرنشین را در موقعیت خود نگه می دارد، در حالی که کیسه هوا یک مانع نرم برای توقف اعضای بدن او را فراهم می آورد. سیستم کیسه هوا به واسطه مدار الکتریکی، تحلیل گر، عیب یاب و نمایش دهنده عیب سیستم از ایمنی و اطمینان بسیار بالائی برخوردار می باشد. ترکیبی از کیسه های هوا و کمربند ایمنی می تواند خطر ابتلاء به کشته شدن را تا ۸۵% و میزان جراحت های وارده به ناحیه سر را در تصادفات تا ۷۵ درصد کاهش دهد. کیسه هوا در کاهش صدمات ناحیه سر نقش بیشتری دارد و حدود ۴۰ درصد آن را کاهش می دهد. کمربند ایمنی و کیسه هوا باید به صورت توام با یکدیگر استفاده شوند و گرنه کارآیی کیسه هوا کاهش می یابد. حفاظت ایجاد شده توسط کیسه هوا به علاوه کمربند ایمنی قابل مقایسه با هیچ نوع حفاظت دیگری نیست.

 

تفاوت کیسه هوا و کمربند ایمنی از نقطه نظر نیروی وارده

هر چند متوسط نیروهای وارده به راننده ای که از کمربند ایمنی مناسب یا ازکیسه هوا استفاده می‌کند یکسان است، ولی کیسه هوا طبق اصل پاسکال، فشار یکسانی به تمام نقاطی که با آن در تماس هستند، وارد می‌کند. همان نیرو که توسط کمربند ایمنی مناسب به راننده وارد می‌شود، این بار توسط کیسه هوا، در سطحی بزرگتر پخش شده و فشار کمتری به بدن وارد می‌شود. در هر برخوردی، اصل کار و انرژی باید صدق کند و این بدان معنی است که کار لازم جهت متوقف کردن راننده، برابر با انرژی جنبشی راننده است. هرچه مسافت توقف کوتاه تر باشد، ضربه وارده نیز بیشتر است. کمربند ایمنی با بیشتر کردن مسافت توقف راننده، باعث کاهش ضربه وارده می‌شود.

 

تشخیص سیستم ایربگ

اگر کلمات  SRSو یاAIRBAG  برروی فرمان و داشبورد و قسمت ایربگ کناری حک شده باشد شما دارای یک سیستم مکمل جلوگیری کننده (Supplemental Restraint system) در جلو و کناره های خود هستید. در تعداد کمی از از خودروها روی فرمان یا داشبورد کلمه  ۱SIRحک شده است که این هم به معنای سیستم مکمل بادکنندگی جلوگیری کننده است. همچنین SAR2 و عدد مشخصه خودرو VIN3 نیز می تواند دلیل وجود کیسه هوا در خودرو باشد همچنین ۴SRP سیستم جدید محافظتی و نگهدارنده رنو می باشد.

 

مسائل ایمنی در مورد کیسه های هوا

طولی نکشید که محققان دریافتند باز شدن ایربگ می تواند به کسانی که در فاصله نزدیکی با آن قرار داشته باشند آسیب های شدیدی وارد نماید. آنها به این نتیجه رسیدند که منطقه خطر در حدود ۵ الی ۸ اینچی محل باز شدن ایربگ است. لذا اگر راننده ۱۰ اینچ معادل ۲۵ سانتیمتر با فرمان فاصله داشته باشد در منطقه ایمن قرار دارد. این فاصله را از مرکز فرمان تا محل پیشانی راننده محاسبه می کنند. اگر حالت فعلی صندلی شما فاصله کمتر از ۲۵ سانتیمتر ایجاد می کند یکی از راه های زیر را هنگام رانندگی انتخاب نمایید:

 

۱- صندلی خود را تا جای ممکن عقب ببرید. تا جایی که همچنان به راحتی با پدال ها ارتباط داشته باشید.

۲- پشت صندلی خودرا اندکی خم کنید. باید به هر صورت ممکن فاصله ۲۵ سانتیمتر را حفظ کنید. اگر با خم شدن صندلی دید جاده کم می شود می توانید در بعضی خودروها از بالابر اتوماتیک استفاده کنید و در غیر این صورت از بالشی که لغزنده نباشد استفاده نمایید.

۳- در صورتی که از فرمان های تلسکوپی (قابل تنظیم) استفاده می کنید ایربگ را به جای سر و گردن روی سینه خود تنظیم کنید.

 

قوانین برای کودکان متفاوت است. ایربگ می تواند موجب آسیب دیدگی شدید و حتی مرگ کودکی شود که در صندلی جلو و بدون محافظت تسمه کمربند قرار دارد. این خطر هنگام ترمز ناگهانی و پرت شدن کودک به جلو نیز وجود دارد. محققان رعایت نکات ایمنی زیر را لازم می دانند:

-کودکان زیر ۱۲ سال باید توسط کمربند یا صندلی مخصوص تحت حفاظت قرار گیرند.

-نوزادان هرگز نباید در صندلی جلو خودرویی که دارای ایربگ سرنشین کناری است قرار داده شوند.

-اگر کودک بالای ۱ سال در صندلی جلو قرار گرفت حتما باید توسط صندلی مخصوص یا کمربند ایمنی قابل تنظیم در جای خود مستقر شوند و صندلی تا جای ممکن عقب برده شود.

 

غیرفعال نمودن کیسه هوا

برای پاسخ به نگرانی در مورد کودکان و سایر سرنشینان اتومبیل به خصوص سرنشینانی که از نظر جثه کوچکتر هستند از لحاظ قدرت زیاد ایربگ که موجب آسیب یا مرگ آنها می شد سازمان ۵NHTSA (اداره ملی ایمنی بزرگراه های امریکا) در سال ۱۹۹۷ قوانینی تصویب کرد که به خودروسازان اجازه می داد از ایربگ هایی با قدرت ۲۰% الی ۳۵% کمتر استفاده نمایند. علاوه بر این در سال ۱۹۹۸ به فروشندگان و مراکز خدمات خودرو اجازه داده شد تا برای ایربگ ها کلید فعال یا غیر فعال قرار دهند تا بتوان در مواقع لزوم ایربگ را از مدار خارج نمود.

 

دارندگان خودروهایی که در معرض یکی از خطرات زیر هستند می توانند حالت غیرفعال را انتخاب نمایند:

۱- برای طرف راننده و سرنشین کنار: بستگی به شرایط جسمی افراد دارد. در حالتی که خطر آسیب دیدگی با باز شدن ایربگ افزایش می یابد از این حالت استفاده می کنند.

۲-  برای طرف راننده: کسانی که نتوانند فاصله حداقل ۱۰ اینچ را از مرکز فرمان حفظ کنند.

۳- برای طرف مسافر: کسانی که در طول سفر در صندلی جلو نوزاد حمل می کنند به دلیل اینکه خودرو صندلی عقب ندارد و یا اینکه باید کودک را تحت نظر داشته باشند.

۴- برای طرف مسافر: کسانی که در طول سفر در صندلی جلو کودک ۱ تا ۱۲ سال حمل می کنند به دلیل اینکه:

 

الف: خودرو صندلی عقب ندارد

ب: تعداد کودکان بیشتر است

ج: باید کودک را تحت نظر داشته باشند.

 

چنین کلیدهایی باید مجهز به یک چراغ هشداردهنده باشند که وضعیت فعال یا غیر فعال بودن کیسه هوارا نشان دهند.

 

گروهی از پزشکان در کنفرانسی که درباره ایربگ و غیرفعال ساختن آن برگزار شد طی گزارشی خواهان مجوز قطع ایربگ در موارد ضروری شدند. موارد عمومی دستور قطع ایربگ که بیان شد عبارتند از:

۱- کسانی که مشکل قلبی دارند

۲- کسانی که عینک می زنند

۳- کسانی که مبتلا به ورم گلو هستند

۴- کسانی که مبتلا به اسم (تنگی نفس) هستند

۵- کسانی که جراحی در ناحیه سینه داشته اند

۶- کسانی که جراحی گردن داشته اند

۷- افراد مسن

۸- کسانی که دارای ورم مفاصل هستند

۹- خانم های باردار